Do chleba, który robimy podchodzimy z ogromnym uczuciem. Spokojnie można powiedzieć, że staliśmy się chlebowymi świrami, bo gołym okiem i nosem potrafimy rozpoznać dobry chleb. A na widok dobrego, powiększają nam się źrenice, serducha zaczynają nam mocniej bić i pojawia się gęsia skórka.